Diecezja

Biskup Edward Dajczak

Mianowany biskupem koszalińsko-kołobrzeskim 23 czerwca 2007 roku przez papieża Benedykta XVI. Na emeryturę przeszedł 2 lutego 2023 roku.

Zawołanie biskupie: "Być w Chrystusie".

biskup Edward Dajczak

Urodził się 16 lutego 1949 roku w Świebodzinie. Po ukończeniu Wyższego Seminarium Duchowego w Gościkowie-Paradyżu przyjął święcenia kapłańskie dnia 15 czerwca 1975 roku z rąk bp. Wilhelma Pluty. Po święceniach pracował jako wikariusz w parafiach: Kargowa (lipiec 1975), Kostrzyn nad Odrą (1975-1978), pw. Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze (1978-1985).

Od września 1985 roku podjął pracę w Kurii Biskupiej w Gorzowie Wielkopolskim jako dyrektor Diecezjalnego Duszpasterstwa Charytatywnego. Funkcję tę pełnił do września 1988 roku. Od marca 1989 roku został członkiem Komisji Charytatywnej Episkopatu Polski. Od grudnia 1986 do sierpnia 1988 roku pełnił funkcję sekretarza biskupa diecezjalnego Józefa Michalika. W latach 1988-1990 był ojcem duchownym w seminarium w Gościkowie-Paradyżu, a w latach 1990-1996 rektorem tegoż seminarium.

15 grudnia 1989 roku papież Jan Paweł II mianował ks. Dajczaka biskupem pomocniczym diecezji gorzowskiej ze stolicą tytularną Azura (obecnie na terenie Algierii). Święcenia biskupie przyjął 6 stycznia 1990 roku w bazylice św. Piotra w Rzymie z rąk Jana Pawła II.

23 czerwca 2007 roku Benedykt XVI mianował bp. Dajczaka biskupem koszalińsko-kołobrzeskim. Kanoniczne objęcie diecezji nastąpiło 9 lipca 2007 roku. Ingres do katedry koszalińskiej odbył się 11 sierpnia, a do bazyliki konkatedralnej w Kołobrzegu - 12 sierpnia.

2 lutego 2023 roku w koszalińskiej katedrze odczytano komunikat Nuncjatury Apostolskiej o przyjęciu przez papieża Franciszka rezygnacji bp. Dajczaka z urzędu.

Kontakt:

e-mail: edajczak@episkopat.pl

tel. do kapelana bp. Dajczaka: 501014614

adres korespondencyjny: ul. Seminaryjna 2A, 75-817 Koszalin

Opis herbu biskupa Edwarda Dajczaka:

Punktem odniesienia dla nowego herbu bp. Dajczaka był jego dotychczasowy herb oraz herb miasta Kołobrzegu z XIII w. 

Czerwone pole z prawej strony nazywane jest prawą pobocznicą (w heraldyce wszystko opisywane jest z pozycji osoby stojącej za herbem). Staurogram (monogram Chrystusa, rozpisany na planie krzyża) nawiązuje do krzyża w herbie Jana Pawła II, w lewym dolnym rogu widnieje majuskuła M. Jest to odwołanie do osoby i nauczania papieża i symbolu Maryi obecnej w misterium zbawienia.

Skrzyżowane pastorały pod infułą w polu drugim odnoszą się do władztwa biskupów kamieńskich (1248-1534) i są elementami herbu Kołobrzegu.

Pod pastorałami umieszczono fale Bałtyku wyrażające nadmorskie położenie diecezji. Umieszczenie symbolu Morza Bałtyckiego w herbie oznacza, że posługa biskupa koszalińsko-kołobrzeskiego ukierunkowana jest ku dobru ludu zamieszkującego ten nadbałtycki obszar.

Kapelusz kościelny wieńczący herb wywodzi się od kapelusza pielgrzymiego i przypomina o pielgrzymowaniu do niebieskiej ojczyzny. Przywołuje na pamięć obowiązek rozszerzania Ewangelii po całej ziemi, zgodnie z poleceniem Chrystusa zapisanym w Mk 16, 15. Kapelusz biskupi jest barwy zielonej, ponieważ kolor ten symbolizuje dobrych pasterzy, którzy wiodą swe owce na zielone pastwiska. Stąd zieleń jest też symbolem nieskażonej doktryny, którą dobrzy pasterze powinni karmić powierzoną sobie owczarnię. Sześć chwostów z każdej strony oznacza godność biskupią.

Krucyfiks ustawiony pionowo za tarczą przywodzi na myśl krzyż, który noszono dawniej przed osobą papieża, legatów papieskich, patriarchów, arcybiskupów i biskupów. Krzyż zwracano figurą Chrystusa w kierunku hierarchy, aby przypominać, że swe funkcje sprawuje na mocy mandatu udzielonego przez Zbawiciela. Pojedyncze ramię krzyża oznacza rangę diecezji.