Wydział Duszpasterski

Medytacja pierwszosobotnia na październik 2017 r.

W pierwszą sobotę października 2017 roku, przypadającą we wspomnienie Matki Bożej Różańcowej, w ostatnim miesiącu przeżywania setnej rocznicy objawień fatimskich, jesteśmy zaproszeni do uczestnictwa w pięknym wydarzeniu religijnym pod nazwą „Różaniec do Granic”. Komisja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów Konferencji Episkopatu Polski przygotowała pomoce do przeżycia tego wydarzenia. Zachęcamy do korzystania z tego opracowania (DO POBRANIA TUTAJ). Z niego została zaczerpnięta poniższa medytacja o tajemnicach różańca.

Różaniec ratunkiem dla świata - to główna treść przesłania z Fatimy autor zdjęcia: ks. Wojciech Parfianowicz źródło zdjęcia: Gość Niedzielny

Poniższą medytację można odprawić samemu lub wykorzystać w czasie nabożeństwa w świątyni przed Najświętszym Sakramentem, poprzedzając nią część różańca. Przy medytacji wspólnej poszczególne fragmenty może czytać dwóch lektorów (L.1. i L.2.), pamiętając o odpowiednich momentach ciszy na indywidualne rozmyślanie wszystkich uczestniczących w nabożeństwie. Poniższy schemat nabożeństwa uwzględnia możliwość odprawienia go w kościele. 

Śpiew na rozpoczęcie: Matko Najświętsza, do Serce Twego

Śpiew na wystawienie Najświętszego Sakramentu: Bądźże pozdrowiona Hostio Żywa

Śpiew: „Przed tak wielkim Sakramentem” lub inny.

Chwila ciszy.

Kapłan: Panie Jezu, Ty zapewniłeś nas, że jesteś z nami „przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28,20). Wyznajemy naszą wiarę w Twoją obecność. Uwielbiamy Cię w darze Eucharystii, którą przeżywaliśmy. Uwielbiamy Cię w słowie, które do nas skierowałeś, w ofierze, którą za nas złożyłeś, w Komunii, w której się z nami zjednoczyłeś. Przeżywaliśmy ją dzisiaj w szczególnej wspólnocie. Jesteśmy fizycznie obecni w różnych miejscach wzdłuż granic naszej Ojczyzny, ale duchowo jesteśmy zjednoczeni w celebracji tej samej Eucharystii i rozważaniu tych samych tajemnic różańca świętego. Bądź uwielbiony, nasz Panie i Królu, w darze tego wielkiego zgromadzenia modlitewnego.

Śpiew uwielbienia, np.: „Niech będzie chwała i cześć” lub inny.

Lektor: Dziękujemy Ci, Panie, za wielkie i ważne wydarzenia, przez które zbliżyliśmy się do Ciebie nie tylko indywidualnie, lecz także jako wspólnota Kościoła i wspólnota narodu. Dziękujemy za akt przyjęcia Ciebie jako Pana i Króla, który przeżywaliśmy w ubiegłym roku, a także za akt poświęcenia Kościoła Niepokalanemu Sercu Twej Najświętszej Matki, który przeżywaliśmy w tym roku.

Śpiew uwielbienia, np.: „Niech będzie chwała i cześć” lub inny.

Lektor: Dziękujemy Ci za wielkie łaski, jakimi obdarzasz nasz naród, przez modlitwę różańcową, podejmowaną przez niezliczone rzesze wierzących w Ciebie i zwracających się z wiarą do Maryi, której Serce jest Niepokalane. Wierzymy, że każda modlitwa jest łaską, a jeśli obdarzyłeś 34 łaską modlitwy na różańcu miliony Polaków, to tym większa jest nasza wdzięczność i tym gorliwiej śpiewamy Ci pieśń uwielbienia.

Śpiew uwielbienia, np.: „Niech będzie chwała i cześć” lub inny.

Kapłan: W chwili ciszy wypowiedzmy nasze dziękczynienie za łaski, które każdy z nas otrzymał, za dary ofiarowane naszym bliskim, za wszelkie dobro, jakie spłynęło na polską ziemię poprzez modlitwę ludzi wierzących.

Modlitwa w ciszy.

Kapłan: W każdej Eucharystii posyłasz nas, Panie Jezu, do świata, w którym na co dzień żyjemy. Wychodzimy od ołtarza, aby zanieść ludziom skarby duchowe, łaski odkupienia. Także dziś, po zakończeniu Eucharystii i adoracji, pójdziemy do świata. Przez modlitwę różańcową, odmawianą w pobliżu granic naszej Ojczyzny, będziemy prosić, aby owoce Twojego dzieła odkupienia, uobecniane w każdej Eucharystii, przeniknęły jeszcze bardziej w naszą doczesną rzeczywistość, w życie mieszkańców tej ziemi. Spraw, Panie, aby z tego ołtarza ofiary, z tego stołu słowa i chleba, spłynęło na naszą ziemię Twoje błogosławieństwo. Uczyń nas narzędziami Twego miłosierdzia. Poślij nas w mocy swego Ducha, abyśmy obdarzali innych tymi darami, które tu, w świętej celebracji, od Ciebie otrzymaliśmy. W szczególny sposób prosiliśmy dziś o dar nawrócenia i pogłębienia wiary, a także o wielką łaskę pokoju i błogosławieństwa dla rodzin. Intencje te będą nam towarzyszyć również w modlitwie różańcowej.

Śpiew: „Witaj Jezu, Synu Maryi, Tyś jest Bóg prawdziwy w świętej Hostyi” (3x).

Lektor: Udziel, miłosierny Jezu, łaski pokoju każdemu człowiekowi, naszym rodzinom i całemu światu. Wejrzyj na tych, którzy zmagają się ze swoją nerwowością, agresją i wewnętrznym rozbiciem. Broń małżonków, rodziców i dzieci przed wzajemnymi oskarżeniami, lekceważeniem siebie nawzajem, niedocenianiem podejmowanych wysiłków. Z pokorą błagamy, o Książę Pokoju, abyś zesłał łaskę zgody, solidarności i współpracy na wszystkich Polaków. Nie dozwól, aby brat występował przeciw bratu, kłamstwo zastępowało prawdę, a szukanie własnego interesu było usprawiedliwieniem dla wyrządzania krzywdy innym. W naszej wspólnocie modlitewnej, zgromadzonej w dniu Matki Bożej Różańcowej, prosimy również o pokój na świecie, o zgodę między narodami, o ustanie wojen i zamachów terrorystycznych, o mądre zaradzanie potrzebom głodnych, bezdomnych i uchodźców.

Śpiew: „Witaj Jezu, Synu Maryi...” (3x).

Lektor: Z wielką troską myślimy, Panie Jezu, o naszych rodzinach, o sytuacji rodzin w naszej Ojczyźnie, w Europie i na całym świecie. Tylko w Tobie pokładamy nadzieję, gdyż jesteśmy świadkami niezwykłych ataków na ustanowione przez Ciebie małżeństwo i rodzinę. Jesteśmy również świadkami wielu trudności, z jakimi borykają się rodziny i bolejemy nad wzrastającą liczbą rozwodów, jakie mają miejsce w dzisiejszym świecie. Z uwagą wsłuchujemy się we wskazania św. Jana Pawła II, który w liście o różańcu pisał: „Równie pilna potrzeba wysiłków i modlitwy wyłania się w innym punkcie krytycznym naszych czasów, jakim jest rodzina, komórka społeczeństwa coraz bardziej zagrożona na płaszczyźnie ideologicznej i praktycznej siłami godzącymi w jej jedność, które budzą obawy o przyszłość tej podstawowej i niezbywalnej instytucji, a wraz z nią o losy całego społeczeństwa. Powrót do różańca w rodzinach chrześcijańskich ma być, w ramach szerzej zakrojonego duszpasterstwa rodzin, skuteczną pomocą, by zapobiec zgubnym następstwom tego kryzysu znamiennego dla naszej epoki” (RVM 6). Klęcząc przed Tobą, Panie i wyznając, że Ty jesteś Bogiem prawdziwym, ukrytym w świętej Hostii, zwracamy się z ufnością do Ciebie, wzywając wstawiennictwa Tej, którą wybrałeś na swoją Matkę. Jezu, błogosław wszystkie małżeństwa i rodziny.

Śpiew: „Witaj Jezu, Synu Maryi...” (3x).

Kapłan: Pozostańmy w chwili ciszy i módlmy się indywidualnie we wszystkich intencjach, które nas tu zgromadziły.

Chwila ciszy.

Kapłan: Kończąc naszą adorację, prosimy Cię, Panie, abyś nas pobłogosławił i posłał. Gdy po swoim zmartwychwstaniu odchodziłeś do nieba pobłogosławiłeś Apostołów, a oni poszli do Wieczernika i tam z Maryją przygotowywali się na przyjęcie Ducha Świętego. Dziś Wieczernikiem modlitwy staje się w sposób szczególny cała nasza Ojczyzna. Modlimy się z Maryją, wzywamy wstawiennictwa Świętych i Błogosławionych. Powtarzamy słowa, których nauczył nas św. Jan Paweł II: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi, tej ziemi”. Pobłogosław nas, Panie, obecny w Najświętszym Sakramencie, aby nasza modlitwa różańcowa, którą pragniemy odmawiać, była pełna wiary i miłości, aby dzięki niej Polacy szerzej otwarli swoje serca na przyjęcie Twego Ducha i prowadzeni przez Niego, odnawiali oblicze ziemi.

Śpiew: „O zbawcza Hostio” lub inny.

Modlitwa i błogosławieństwo.

Śpiew: „Wielbię Ciebie” lub inny. Śpiew do Matki Najświętszej, np.: „Zawitaj Matko, Różańca Świętego” lub „Weź w swą opiekę”